Diz çöktü adam ve dedi ki '' yaşamak nerdeysen çık''
Çıkmadı saklandığı yerden yaşamak!
Duymadı sanki, sanki adam hiç konuşmamış gibi durdu sonra...
Konuşmadı duvarlar adamla, saksıdaki hiç bir çiçek gülümsemedi,
Çerçevelerdeki resimler çevirdi yüzünü,
Soba yanmadı hiç, yanan vardı yerine çünkü...
Golge dolasir geceyle esmerligin arasinda
-Bir an- bakislarin mavi denizle gok arasinda
Bir uyumsundur sen -yazlar gezinir kis gunlerinin icinde-
Sabahlari bir seyler noksandir, aksamlari
Noksanlardan olusan bir uzuncluk sende.
Devamını Oku
-Bir an- bakislarin mavi denizle gok arasinda
Bir uyumsundur sen -yazlar gezinir kis gunlerinin icinde-
Sabahlari bir seyler noksandir, aksamlari
Noksanlardan olusan bir uzuncluk sende.
''Yaşamak'' oyununun son perdesinde verilen çaba ve tüm haykırışlara kayıtsız kalışı yaşamın ne güzel anlatılmış ustaca!!..tebrikler...
her şiirinizde bambaşka bir dünya açılıyor gönül gözümde...bu yürek hiç susmaz umarım... sevgiyle kalın....düşleriniz hep Mavi kalsın
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta