YAŞAMAK GÜZELSE….
Naçar yaşadığım tenhalarda;
Gün karanlığa teslim olduğunda,
El ayak çekildiğinde,
Gri kentin ışıkları bir bir söndüğünde,
Sessizlik gölge gibi çöker yalnızlığıma…
İçimi hüzünlü bir endişe kaplar,
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Lal geceler efkârım olur.
Karanlığa gömülür yüreğim,
Siyaha boyanmış yarım bir resim,
Tamamlanamamış bir şiir gibi kalırım,
Baktığın ayna da asılı kalır gülüşün,
Tekrar gelinceye kadar onunla yetinirim.
tebrik ederim, kısmî de olsa, şiirdi ;)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta