Yaşamak! Büsbütün... Şiiri - Serdar Elmas

Tekil yalnızlıklar saklıyor
Umudu kıran o gözlerin
Sevdan
öylesine keskin
öylesine kör
Apacı suskunluklarım
Depderin sensizliğime
Haykırıyor
Kanatıyor gitmelerin

Zamandan kül özlemler türüyor
Yangınında gözlerimin

Sevdamız kördüğüm
Kalbimiz Çırılçıplak
Ben avare,senli sensiz
Sen biçare,benli bensiz
İkinci el sevdalara gebe
Bu yalnız akşamlar

Unutamadığım pamuk şekerimsin sen benim
Çok çok küçükken ben hani
Elimden düşüvermiştin
O boşluğa...
Ağlamam bi çocuk içtenliğindeydi
Ve bir o kadar kısa

Bir aşkın antikasıydı her şiir
Zemzemdi bende aşk
Faişti sende zaman
Hani gelecektik birbirimize

Sevda dediğim
Biraz tekin gönenç kokmalıydı
Tadı damağımda
Biraz Atilla ilhan olmalıydı
Sana mecbur
Ve biraz Cemal Süreya sinmeliydi
Umutsuzlukta umut bulduran
Sonrası yaşamak!
Büsbütün...

-Nöbet 6-