Janet Kohen 1 Şiirleri - Şair Janet Kohen 1

Hercai harcanan, yılları böyle
La havle çekerek, yazmalar bitti
Ellerim yanakta, kalırdım öyle
Pencere ardında, sızmalar bitti

Seneler ejderha, aylar engerek

Delibal:
Şehla gözleriyle, cana can olur
İsmi yüreğimde, heyecan olur
Görsem gözlerimde, bir tufan olur
Görmedi gözlerim böyle birisi

Eylül gibi sokul kalbime
Her Eylül’üm sanadır
Sensiz bir Eylül’ü yaşayamam
Eylül aşkımızın anahtarı
Sen ve ben Eylül ve aşkımız
Sensiz geçen Eylüller

Yağmur yağıyor, damla damla yüreğime
Tane tane karışıyor yanan gözlerime

Ölesiye sevmeliyim seni gün ışımadan
İçimde sağanak sağanak senin sevgin

Vuslatın adresi hep karaborsa
Bulanlar söylesin ben de bulayım
Gözyaşı dökmeden neşeden parsa
Alanlar söylesin ben de alayım

Yoluna adadım bu şirin canı

Belki de seni sana rağmen düşleyeceğim
Beki sana rağmen arzulayacağım
Ciğerlerimi seninle doldurmayı istiyorum
Tarifsiz duygular içindeyim

Mehtapsız yıldızlı bir gece silik bir loşluk

Unutuldum kurumuş güller gibi
Gece bitmez, gündüz bitmez
Ben senelerce o büyük aşkın hayaliyle bekledim sen gelirsin diye
Bir gün sen çıktın karşıma
Birden zaman durdu
Yokluğun içimde

Denizin havsalasız hırçınlığında
Gümüş hayallerim kaldı kum ıstakozlarında
Kehanet saçıyor militan balıklar kahve falımda
Fildişi kulelerindeki aşkım gönül salıncağında

Barikatlar kurdum zırhlı şövalyeler etrafımda

Görmeyince seni yanı başımda
Gözlerim sulanır, sulanır durur
Tıklatmazsan kalbi her dem döşümde
Ecelim dolanır, dolanır durur

Canıma can diye seni beğendim

Allah’ımın dilemesini istiyorum
Senden başka bir kimseyi yar diye
İradem haricinde yazdıysa bana
Bozsun kaderimi Allah’ım
Yeni baştan yazsın
Baştan sona ömrümde