Janet Kohen 1 Şiirleri - Şair Janet Kohen 1

Tebessüm yüzüme düşman olalı
Kirpikler yaşlara senden söz eder
Gözlerim uykuyla, düşle belalı
Dokuzlar beşlere senden söz eder

Hicranın her gece iflahım keser

Düş tuvalimdeki en güzel karakalem resmim
Tüm yollarımın pusulası öksüz kalmış aşkım
Her gün sana eğilip ölmeye çoktan hazırmışım
Düş hayallerim seninle bu gece

İmlası bozuk cümlelerimi sildim, bu kaçıncı baskı

Bir varmış bir yokmuş saymayacağız
Aşkın kor halini yaşayacağız
Bu yola baş koyduk caymayacağız
Aşkın zor halini yaşayacağız

Tek sana vurgunum sana düşkünüm

Sisler sarmış benliğimi,alıcı kuşlar başımda...
Sevgiye hasret, Azrail’e hasret beklerim,,,

Umutsuz ovalara, yola hasret beklerim
Ruhumun ince yerinde sevdamı yaşarım

Gözesinden çıkan sular
Döne döne derya arar
Gece-gündüz ayırmadan
Akar-gider hiç durmadan
Menzil-mola bilmez asla
Rötar yapmaz rotasından

Dilimin ucunda bir şarkı dolanıyor
Sahi sen aşkı bilenlerden misin?
Ah deli gönlüm,unuturum sanmıştım
Meğer unutulmazmış bu deli aşk

Masal degil

Umuda giden siyah zambak gibi
Hiç sönmeyecek harlı ateş gibi
Hiç batmayacak dolunay gibi
Merhaba yüreğimin ikizi

Hayal ötesi ebruli bir dünyada

Giydirme ruhuma, hasret libası
Ömrümce düşlenen, birisin biri
Yüreğin özünden, sözün kabası
Düşlerin başlanan, yerisin yeri

Gözlerin masmavi, yanaklar pampal

Penceremin pervazında yaralı bir kuş
Gagasında kırmızı yaşanmışlık
Avucumda su götürüyorum ona
Kaşla göz arasında garip kuş uçmuş

Tenceremde hicran boyalı mevsimler

Kalem’den kudrettir, her bir satırım
Çatlasın kıskanan, yazın’ca varım
Düşmanımdan bile dost yaratırım
Ruhumda hoş görü tezince varım

Kapalı gişesin gönül sahnemde