Yorulmak kadar yaşanılacak bir şey yok!
Yaşamak gücünüz bitmeden önceki o yorgunluk.
Duraklar var kısalı uzunlu ama durmak yok!
Nerede olduğunuzu bulana kadar sormak yok!
Yatmak var, oturmak yok!
Susamak var, acıkmak,
Susmak yok!
Temiz bir günaydın her sabah
Okumak, düşünmek, taşınmak...
Yaşamak şöyle bir insanı boydan boya bir dönem,
Başka kimse yokmuş gibi ardından yalnız takılmak!
Yaratıcılarına bir kaç ziyaret, selam, sükunet,
Burkulana kadar, körelene kadar seyahat.
Dinlemek belki ilk kez gibi kendini,
Aramak sel gibi boşanan yağmurda sevgiyi,
Tattan öte anılar, gelenler daha kısa artık yatıya.
Bana mı ait bu yüz, kırışıklıklar, kimin elleri bunlar?
... --- ...
Evladım burası neresi, iç cepte bir not:
Buzdolabı çıkartmaları çok önemli!!!
İlk çekmecede mavi ilaçlar -gece iki tok-
Gökay Yaşar Üzümcü
Kayıt Tarihi : 31.1.2022 05:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşamın dönemlerini hizalar, genel bir bakış denedim. Her yaşam demans ile bitmediği gibi her ergenlik 5. dizenin anarşizmine sahip değildir. Evinden çıkmayan insanlar olduğu gibi şiir okumayan insanlar da vardır.
Bir bakıma "denemek, yanılmak..."
Sonra tanımak,
Sonra alışmak.....
Kesin olan şu...
"Tekrar başa dönmek!"
Bence...
Hani, "emekleme zamanına....."
Tebrikler Genç Şair..
TÜM YORUMLAR (1)