Gece desem ve susarak boğulsam sessizliğimde,
Ayrılıkları, hoyratça tüketilmiş zamanları, çorak topraklara ekilen masum hayalleri gömsem büyük ahşap bir sandığa.
Ve sonra sen desem, simsiyah karanlığımın bembeyaz kahramanı.
Ne de güzel gülüyorsun siyahlıklar içinde.
Sevinç mi hüzün mü seçemiyorum, belki de uçarı bir yalnızlık gülümsemesi, kim bilir?
Aykırı sularda yüzüyorum zaman zaman,
Sen ise düşlerimle yoğrulmuş çığlığını salıyorsun içime.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta