sessiz, sade gecenin geç saatleri
ıssız sokağın, rüzgarla soğuk düeti
korku dolu, bulanık görüyor gözlerim
şehir bana küsmüş hadi git der gibi
alaca bir karartı evlerin üzerinde
ben korkarım ben ağlarım ben acizane
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
