Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
İmran bey,ikinci satırlarınız ;birinci satırların neticesi olmuş aynı zamanda yol ve yöntemi.
Bir bütün olarak anlam derinliği en üst düzeyde.
Çok başarılı kaleminize sağlık Şair bey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta