O gün o kadar üzgündüm ki,bütün beklentilerimi bir kenara bıraktım,bütün ümitlerimi kırdım,bütün saçlarımı çektim ama bir şey değişmedi.Değişen değişmeyendi.
Düşünmedim değil başka şeyler,sonunda elime kalemi aldım.Yazdıkça ağladım,ağladıkca yazdım.Güneşin doğuşunu seyrettim,bütün güzel şeyleri içime boca ettim.
Baktım ki bütün insanlar sokakta,hep geride kalmış kötü yaşantılar,baktım ki bir tek çaresi var yaşamanın bütün üzüntüleri boşadım.Ben ne yaşadımsa kendi kendime yaşadım.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta