Yaş Kardeşliği Şiiri - Ahmet Baris Ay

Aşk
Yalnızlığı unutmaktır
Her ayrılık tekrar hatırlatır

Giden
Mumları söndürür de gider
Bir veda mektubu bırakmadan

Susuzluğu küllerinden yaratan
Tuttuğum bu boş bardak
Odamdaki dakikalar
Şehri adımlayan sokaklar
Sözlerin noktasıdır

Küçülmez
Mesafelerle küçülen
Kendi çığlığımdan kalma bir çınlama
Kulak verdiğim zaman
Daima oradadır

Bilirim bir ben değilim
Zamana karşı yürek çeken
Aynı mavinin derin sularına
İki taş gibi düşer gözlerin
Kaybolur

Yalnızlık yalnızlığa gökyüzünden bağlıdır