Karanlık çığlıktan kurtul artık ey yüreğim!
Avutmasın seni kaderin kara cilvesi,
Çığlıklar mı? Onları ben toprağa gömeyim,
Yeniden ümit olsun yarınsız çocuklara.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta