... Yarın? Şiiri - Emine Ersin

Yarın
Gine sabah olacak.
En sevdiğim şey
Kahvaltı.
Bir bardak çay,
Yanında bir iki lokma derken
Belli belirsiz
Bir tebessüm olacak yüzümde.
Ve ilk defa
Seni düşünürken belki
Ağlamayacağım.

Acele acele
Derleyip toplarken
Dağılan yatakları,
Oturulan ortamları
Telaş içinde
Bir iç çekeceğim
Tâ derinlere...
Belki ilk defa
Beni kahretmesine
İzin vermeyeceğim.

Atlayıp arabaya
İşe gitmek için evden çıkacağım.
Muhtemelen gine trafik olacak,
Çıkar çıkmaz yola.
İstanbul'un keşmekeşinde
Ben sabırla yol alırken
Emin ol;
Hızlanacağım...
Yanlış da olsa
Gaza basacağım...
Varınca işime
En ciddi halimle;
Bırakıp arabada
Bağıra çağıra söylediğim şarkıları
Bu bet sesimle,
Aklımın erdiğine
Bedenimi esir edip
Doyasıya çalışacağım.
Kimselerin yapamadıklarını yapıp
Bu koç burcu inadımla çalışacağım.
Yanlış yapmadan;
Ne bir insana
Ne Yaradan'a.
Helal kazanmanın huzuruyla
Dönerken eve
O rahatlıkta,
Aradığımı bulamayacağım! ...

Derken
Akşam telaşı saracak
Gine beni.
Sıcak bir çorbanın buğusunda toplanacağız.
Belki en sevdiğim 'Tarhana' olacak
Belki en iyi yaptığım 'Düğün çorbası'
Hayâllere dalıp...
Besmele ile oturup
Şükür ile kalktığım sofradan Yaradan'a,
Dalıp bir an yaşananlara
'Bunda da bir hayır var, elbet! ' diyerek
Gine işime koyulacağım;
Anne gibi...

Sonra uzatmak isteyeceğim
Otuzbeş numara ayaklarımı kanapeye.
Biraz dinlendireceğim onları;
Yudumlarken keyif çayımı.

Zaman daha ileri gitmeden
Belki dokuz buçuk, on
Taş çatlasın on bir;
Göz kapaklarım yenik düşecek
Biliyorum güne.
Tabiidir ki
Bugün de
Ö L M E D İ Y S E M! ...

İstanbul, 10 Mart 2007