Vedama Şiir Şiiri - Veysel Koşar

Tokmağı yok kapımın,
Ne de kilidi
Eşiğinde bedenim,
Zamansız eridi

Sıyrılır takunyalar,
Ayrılık talihime yuvalar
Ne de begonyalar
Ne bir gül beni eyledi

Heyula bir ibrişim
Ruhumun kemendi
Elimden, kolundan
Yokluğum, varlığımdan elendi

Aynalar, gözlerdim
Gözlerim aynadır
Gözümdeki hükya
Gurupta ilk o silindi

Yükselen omuzlara
Teşne adımlar
Çehrem bir dehliz
Akibet yoklar
Menzilim ayağından delindi

Bir elveda asılı
Geçtiğim yerden
Mirasım odur tek
Boncuk boncuk
Alnımdaki terden
Düştüğünden, sefildi

Silinsin mendille
Yıkanmasın o mendil
Özlem duyana olsun
Itırdan kandil
Evet, evet
Dedim ya heyula bir ibrişim
Ruhumun kemendi
Varlığım, yokuluğundan elendi