Zaman el pençe durunca geceye,
Duvarlarıma sükût vurur.
Gözyaşlarım siner avurtlarımda beliren kızgınlığa,
Doğrulurum yurtsuzluğumdan
Ve yalnızlığın demir parmaklıklarına asarım düşümü.
Mahşeri bir sel gibi akar anlarım, anılarım
Ve başlar yine yangın…
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta