Yarım Kalan Bahar Şiiri - Basri Erdoğan

Gün batımının hüznünde solmuş yapraklar gibi,
Ellerim titriyor sensizliğin soğuk gölgesinde.
Bil ki!
Sensiz baharlar, rengi unutmuş çiçekler gibi,
Toprak suskun, gökyüzü kimsesiz, rüzgâr çaresiz...

Gecenin sessizliğinde kayboluyor sözlerim,
Mürekkebi çekilmiş bir defter gibi yüreğim.
Satırlar eksik, mısralar yetim,
Sensiz her damla yağmur, gökyüzüne düşen bir sitem…

Ve kar...
Öyle beyaz değil artık,
Geceden bile kara, yas tutan bir mevsim gibi,
Her tanesi hasretin suretine bürünmüş,
Sensizliğin içine gömülmüş…