Aradan iki hafta gecmisti. Sabahin erken saatleriydi. Safiye Hatun, bir kadinin onlara dogru gel
digini gordu. Kim oldugunu kestiremedi. Kadin yaklasinca;
-Bu bizim bibim (hala) kizi degil mi? dedi.
-Esma hosgeldin.
-Hosbulduk, Safiye abla. Nasilsin? diye sordu.
-Cok sukur bugunumuze, ne olsun Esma, is guc, her zaman ki gibi bir oraya, bir buraya, kosusturuyorum.
-Hayirdir, bu saatte hangi ruzgar atti seni buraya? diye sordu Safiye Hatun.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,