İnsanın yüreği de, sinesi de,
Bu kadar mı yanar?
Yaralayan yarense,
Yara daha çok kanar.
Kabuk bağlamaz yaren yarası,
Bir lav çukurunun içine itilmişsin.
Tüm benliğin fokurduyor,
Biraz sonra hiç doğmamış gibisin.
İşte yarenin yarası,
Bol acı, kesintisiz gözyaşı.
Utanırsın, ezilirsin, büzülürsün,
Bir salayla gider yaren na’şı.
07/08/2018
Halil KumcuKayıt Tarihi : 11.2.2025 13:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Yaraların derinliği, sevdanın yoğunluğuyla ölçülür; her acı, bir iz bırakır ama asla silinmez."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!