Yaren
Yaşam cümlesinin ortasını geçeli çok zaman olmadı. Yolculuğum düşe kalka sürüyor. Noktanın konduğu yerdesin.
Kavurucu sıcaklar günü yakarken senin sevdanla küle dönen kanlarım hala akıyor.
Biliyor musun. Günler vagon misali ardı ardına geçip gidiyor.Güneş her sabah doğum sancısı çekiyor bende senin sancınla başlıyorum güne. Güneş doğunca öpüyorum alnından.
Kuşlar alkışlarken doğan günü kaldırımlar suskunluğunu bozuyor. Uçsuz mavi gerinip yıkıyor yüzümü.
Karamsarım yaren hem de çok. Bu karamsarlığıma adın yüreğimin en kuytu köşelerinde ıpıl ıpıl yanan küçük bir yıldız gibi.
Seni büyüteceğim yüreğimin sevda tarlalarında. Tohumlar çatlayalı çok olmuş. Yaşam koşturmacasın da ben aldırmadın onlara . Bana öyle bir hatırlattın ki …
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta