Aşkın pençesine düşen, yürekleri pare pare
Kalmıyor ki hiç ruhunda, kin kibirle bir de riya
Gönül bağı kura kura, son veriyor boş hevaya
Kamil insan yükselirken, Yaratanın yücesi ya
Kıpır kıpır eder yürek, sevincinden gökte uçar
Gönülerde çiçek açar, boyun büker koku saçar
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta