Yaratan Şiiri - Cahit Konut

Yaratan

Yaratan yaratmış nice nimeti,
Taneleri dizmiş bir nar içinde.
Ustası güzeldir, tadı gizemli,
Habbeyi koruyan bir zar içinde.

Kimsenin malında olmazsa gözün,
Yalanın yoğusa doğruysa sözün.
Ahlâklı olanlar yanmaz ki kuzum,
Ateşi var etmiş bir kor içinde.

Dağda kaya oldu, derede çakıl,
Gözü güzel eden o kirpik, bir kıl.
Akıtmış beynine bir damla akıl,
Kafasız gezen var bir ser içinde.

Seller taştan taşa akışır gider,
Yiğit, güzellere bakışır gider.
Dolular havada tokuşur gider.
Damla donar gider bir kar içinde.

Çalışır, artırmaz bir-kaç metelik,
Cüzdanı dolmadı, cepleri delik.
Özgürce yüzerken denizde balık,
Yakayı kaptırmış bir tor içinde.

Ferhat olup kayaları delerim,
Boz toprağı kalbur ile elerim.
Taşların dibinden sızan sularım,
Gece-gündüz akar bir sır içinde.

Gözümde tütüyor şu bizim dağlar,
Dereleri coşar, bulanır çaylar.
Göz görmese günü neylerim baylar,
Doğar aydınlığım, bir nur içinde.

KARAC’OZAN yürür doğru yollara,
Selâmını kesmez güzel kullara.
Avcıyım, avımı vermem ellere,
Ela gözlü maral bir yar içinde.

22 Kasım 2019 GÖLBAŞI