Kelebeğim,
Gör;
ıslığım üşür cebimin mahzeninde yalnızlığından
Özleminle,ağlamaklı dikilir gözlerim sarı odamın tavanına
yıkılır falakaya ağıtlarımın direnci
boynum bükülür,mahzun bir çocuk edâsıyla;
“n’olur anla beni..” diye
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.



