Yaralı Zamanlar Şiiri - Sinan Bayram

Bir akşamın kıyısında seni düşündüm,
Gözlerin geldi usulca — sessiz, ürkek.
Bir rüzgâr gibi geçti içimden özlemin,
Kalbim titredi, sanki yeniden sevdik.

Bir zamanlar gülüşünle uyanırdı gün,
Şimdi her sabah eksik, her an karanlık.
Adını anarken titreyen dudaklarım
Bir dua gibi kaldı: içten, yanık.

Sözcükler yetmiyor seni anlatmaya,
Ne kalem, ne mürekkep, ne de şiir.
Kalbim bir deniz, sen içimde fırtına,
Her dalga, seni yeniden getirir.

Bir anı gibi dokunursun geceye,
Kokun sinmiş rüyalara, düşlere.
Ben seni sevmenin sessizliğinde
Kayboldum belki de bin kez kendim.

Sinan Bayram