Berceste-i aşkın turab oldum ayağına
misler gibi olacaktım süründüm gül yağını
yandı gönül yandı can-bu sevdanın çerağında
düştü gönlüm ey canan
düştü gönlüm şol cennetin ırmağına
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var