Papatyası elinde solmuş bir adam çaresizliği. Evet bu sensin.
Kapı eşiğine sırtını dayayarak yavaşça dizlerine çömeliyorsun.
Bu çömelme bir çaresizlik kadar güzel.
Sen papatya sarısının, siyaha çalmış saçların sahibi kadın,
Evet bu da sensin.
Bekliyoruz ardı sırası gelmeyen duyguların verdiği çaresizliği.
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta