Çaresiz kalır gönül
Yar limandan yitip gidince
Acıklı akşamlar
Sarhoş sabahlar taşır ömür
Yar yolunda bekledikçe
Ve son perde
güz günün de yar ufukta belirince
Gönül ölür...
Gönül gömülür...
5 Mayıs 2004
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta