kadınlığın aşil topuğuymuş aşk
kucağımda çürümüş kaktüsle
sabahladığımda anladım üşüdüğünü bankların
hangi kaldırıma çöktüyse, üstüne basıldı ayrılığımın
ayrılık kokmuş et
zamanın kancasında
odun rengi kemikler, tutuşan saçlar
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta