Koyduğun o yerdeyim keskin taş duvarlı zindan
Akıp giderken mevsimler örümcek ağı tutmuş o takvim yapraklarından
Çıkardın beni bir kere o yoldan
Kaçmaya çalışıyorum o yaradan
O meşhur deyiş var ya herkesin dilinden ibaret ; her acı güçlendirir anlatılır yalandan
Ne kaldı elde dayanmaktan başka
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta