Yol, sabahları aydınlanıp lavanta koktuğunda,
Yapraklardan ezgiler dinlemek istersin…
Masumiyeti nazımane hissedince yüreğinde,
Kainata irfan diler, gülümsersin…
Bazen hasrettiğin o dudu dilli yalnızlığında,
''Gelmez artık beklenen'' der, yine de beklersin…
Kayıt Tarihi : 13.11.2013 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!