kararmıştı hava akşam içe kaçışında
yaprak dökümlü zamanlardı
kaşların yol çekimli gözlerinde yıldız tufanı
o güzel dudaklarında bir yarım ay dolanırdı
açardı yediveren güllerle gülüşün gün aydınlığı
ben yaktıkça zamanı zaman hep sana akandı
öperdim yaktığım senli yalnızlıkları
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




güzel anlatım .tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta