Bence insan, hayatının hiçbir anında dünya işlerine dair hiçbir şeye mecbur değildir.
Çünkü kendini mecburiyetlerin fasit dairesine hapsettiğinde görecektir ki ruhu yavaş yavaş çürümeye başlar.
Ruhu çürüyen insan cesedi içinde can taşıyor olsa bile ölmüş insandır.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta