Kaybettiğin zaman yanında hiç kimse olmayacaktır. Bu sebepten sadece kendine güven; yeteneğine, bilgi ve tecrübene.
Zorluklar karşısında ne olursa olsun yılma, sabret ve asla cesaretini yitirme.
Allah’tan (Azze ve Celle) başka hiç kimsenin önünde eğilme ve O’ndan başka hiç kimseden hiçbir şey bekleme.
Cenab-ı Rabbil Âlemin verir dener, alır dener. Asla isyan etme.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta