özlerim seni özledigim kartaneleri gibi avucumda eridigin gibi yüregimde eritiyorum seni bir demiri kızgıncasına suruyorum bedenime yanlızca dostluk adına bir intikam ama adı sevgi gibi tatlı ama hüzünlü sen dostumsun dostum kal ama nefretle ama kinle nede olsa suyun aktıgı yol sevgini duragıdır bırak öyle kalsın nedenmi öyle söyledimcünkü senin dostlugunda güvensizlik duydum ama her zaman agzında cıkan tek bir kelime vardı dostumsun ama dostlugun içinde karsılıklı saygısızlık sevgisizlik ve yalan doluydu yani gercek bir dostun attıgı gülden yaralanmadık
ben hiç tanımadıgın kadar yabancı degil kötülügü ateste yakanların adamıyımseni hiç böyle tanımadımkı kötü degilsin kötülügün içinde yesermiş bir gül olabilirmisin?
Kayıt Tarihi : 26.8.2002 22:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!