Şu an, seninle başbaşayız Yalnız Çoban !
Dinliyoruz, anlat bize bozulmamış hislerini
Senin ayağının altına serilmiş olan taşlara,
Bizler niçin, sıkıştırdık baş ve gövdelerimizi?
Bizler kadar yalnız mısın Yalnız Çoban ?
Sessizken bile, duyamıyoruz iç sesimizi !
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta