Yanıldın Şiiri - Özlem Bayram

Yanıldın!

Gözlerin doldu. Ne oldu?
Karşında sevmeyi bilen insan mı var?
Yoksa sevmeyi bilmediğin,
Bu duyguyu yaşadığın,
Ama yaşatamadığın için mi bu gözyaşları?
Ne oldu? Neden bozuldun?
Doğrular mı korkuttu?
Doğru!
Yalanlarla yaşayan biri
Korkar doğrulardan.
Yoksa aşık mı oldun?
Seviyor musun?
Sen sevmeyi;
Sevilmeyi bildiğin kadar biliyor musun?
Biliyorum sevmeyi bilmediğini.
Beni sevdiğini söylerken,
Gözlerinin inkar ettiği o yalan seli,
Ve sana sunduğum sevgiyi ellerinle itişin gibi inkarcıydı yaşananların hepsi.
Ve hayatımız bir yap-boz oyunu,
Hep bir parçası kayıp.
Ya da bir bulmaca,
Hep bir soru cevapsız.
Ya da hep yanıldığın...
Yine yanıldı,
o sahtekar benliğinle bütünleşen beynin.
Sen başaramadın,
Her zaman ki gibi sevmeyi
Arkadaşlık dedin..
Ama aşktı içimde ki...