Yanık Türkü Şiiri - Kasım Kobakçı

Sevdiğim, gözünden akan şarap mı?
Doldurup bir bardağa, içesim var.
Hıçkırıp ayrıldın, yolun uzak mı?
Kuş olup, ardına takılasım var.
*
Dostlara sorarım, gözüm selamda,
Kurtulamam kederden, en sonunda,
Sen gidince, kalamam ben yurdumda,
Artık şu Erzurum'dan, gidesim var.
*
Bomboş bir kap idim, sevginle doldum,
Üzüntüden, başım saçını yoldum,
Sevdanla divane, çılgına döndüm,
Çöldeki ıssızlığa, kaçasım var.
*
Ne kadar uzar, ayrılık yolları,
Neden seçtin, bilinmez diyarları,
Sensizken, avlumdaki çiçekleri,
Kapıp şu tırpanı da, kesesim var.
*
Uzun zülüfler, topukta sürünür,
Kısrak misali, salınarak yürür,
Taktım boyna, Munzur dağından mühür,
Çözüp o bağlarını, saçasım var.
*
Nerden sardı, bu acı sevda beni,
O zehri kattı, gönlüme de seni,
Sensiz dünya, zindan etti alemi,
Artık bu hayattan, vazgeçesim var.
*
Dağların zirvesi, dumanlı sisli,
Yazgım elimde, bir kırık saz teli.
Kavuşmak hayal, bu yolculuk hisli,
Bağrımı yırtarak, atılasım var.
*
Hep ağladım durdum, yüreğim yandı,
Gönlümün ateşi, göğsüme dayandı,
Kalbimin sesi, dağlara yayıldı,
Yanık türkü olup, çağlayasım var.