Sevişse de gönülleri,
Bilseler de,
Tümceler, dizeler yetmiyor ki,
Onlar
Bir umutsuz sevdanın içinde sanki.
Bir ceviz gibi kader,
Acımasız, sert kabuklu,
Kırılmaz;
Tutsak ikisi,
O
Ve ben.
Akmıyor gözyaşları,
Çünkü kalpleri ağlıyor,
Uzaklar çok ırak,
Iraklar dağlara bölük,
El bile sallanmıyor,
Olmadı ki, hiç gelen.
Onlar,
O
Ve ben;
Yani sen sevgilim,
Yani sen.
Bu özlem ne peki,
Bu istek, bu yangı
Sevmiyorsan?
Gel ne olur,
El sallarım hiç değilse gidişinde,
Ve derim,
Çaldı kapımı bir gelen.
Bizler,
Sen ve ben,
Yani aşkım,
Yani sen.
29.Eylül.2008 13.01
Ahmet İdrisoğluKayıt Tarihi : 29.9.2008 15:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sadece O'NA ÖZEL




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!