Yandıkça pişersin,yandıkca kaybolur buğusu gozlerinin
Kaburgaların parçalanır çarptikca yureğin
Bir suçun hem tanığı hem zanlısı olarak yanarsın
Yanmak lazım gelir pişerken aşkın ızdırabında
Yumuşacık bir tebessümün ardına çıldırmış yangınları saklarsın
Dönüm dönüm ormanlar yanar yureğinde korkarsın
Korkarsın da bir tebessüme gömersin acılarını kimse bilmez
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Yandıkça pişersin,yandıkca kaybolur buğusu gozlerinin
EVET HAKLISINIZ YAKMAK İÇİN YANMAK GEREK SAYGILARIMLA
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta