İnsanın keseri hep kendine yontar.
Ölümü unutur iflaslardan korkar.
Besmelesiz işler sınırları geçmiş.
Yanmış keten helva, ölüm davul çalar.
Koca dünya nice devrin gelir geçer.
Baharların yazın; kışa döner biter.
İnsan harman vakti ektiğini biçmiş.
İnsanın keseri hep kendine yontar.
Ölümü unutur iflaslardan korkar.
Besmelesiz işler sınırları geçmiş.
Yanmış keten helva, ölüm davul çalar.
Koca dünya nice devrin gelir geçer.
Baharların yazın; kışa döner biter.
İnsan harman vakti ektiğini biçmiş.
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:Yanar Keten Helva Şiiri - Yorumlar
3 Aralık 2025 Çarşamba - 10:02:43

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta