Yamalı pantolon Şiiri - Elazığlı Mustafa ...

ruhumda
geçmeyen izlere
rastladım
yokluğa ve acılara
hepsi güzeldi
bugünlere taşıdı beni

kasım ayında doğmuşum
güz yıldızlarını
saya saya..

sarılmayan,
kanayan dizlerim vardı
oyunlardan.
yamalı pantolonlardı
çocukluğum.
bilmediğim
bir ağacın tepesiydi
son vurduğum kuşun yeri
sapan taşı isabet etti

koynumda sakladım
suçlarımı hem
hayallerimi
susuz bıraktım
kendimi
şehirlerde nişan tahtası
yaptılar.

ruhumda
olmaması gereken yaralar
kapanmadı
geçmişime doğru akan
bir nehirde yıkandıkça
çoğaldı...

12.10.2005 / istanbul
Mustafa kaya
www.mustafakaya.net