Yalnızsın Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Öyle yalnızız ki efendim,
Anlatılmıyor,
Yazılmıyor.
Cümleler, kelimeler içinde araya sıkışmış nokta
hissiyatındayız,
Her birimiz.
Cümleler mi zordu,
Okuyamadık mı hayatı?

Denizde fırtınanın ortasında kalıp,
Sadece kendini ışıtan
Deniz feneri
her insan şu günlerde.
Herkes kendi denizinde,
Kendi dalgasında savrulur durur.
Geçmez yakınından ne bir gemi,
Ne vapur, ne yat.
Yalnızlık,
Kabul etmesekte,
İtip kaksakta,
Kabullenmesekte
Yorgun yüreklerimizin
Gerçeği.
Tek taraflı davalar artık,
Tek celselik.
Davalı sen, davacı sen,
Hakim yine sen.
Hayat belki bu aralar
Bu yüzden bu kadar yorucu.
Yaşadığımız yalnızlık
Ne kadar içsel,
Derin.
Tepeler kum gibi insan kaynıyor,
Kum saatinden insan dökülüyor.

Mine Yılmaz Sevinç
14.Eylül.2022
00:54