Bir tren varmış telveli bulutların içinden çıka gelen.
Bir çift el varmış aşınmış yalnızlığa işaret.
Çok uzaklar girmiş araya, geçmiş zaman.
Kılıç kuşanmış beyler gibi gelen nefret.
Mor dağların eteklerine takılmış güneş.
Ardında kimsesiz, solgun bekleyiş.
Geride kalmış gecelik rengi kavrulmuş ateş.
Ten kokusuna susamış, eskimiş beraberlikler.
Kayıt Tarihi : 22.9.2001 12:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!