Kiminin yalnızlığı bir şehir kadar kalabalıktır
Kiminin kisi de bir loş ışık gölgesi kadardır
Aydınlıkları karanlığa yahutta zift dökülmüş bir karanlıkta
Öldüm ben
Bütün yaşama kriterlerini de yaşadım
İki adım ötede Nemrut oldum iki adım beride İbrahim
İki adımın arasında dinim
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta