Gerçek, umduklarımız değil, yaşadıklarımızdır.
Issız, sessiz, sınırsız bir çölün ortasından
Uzayan yolda giden yalnız bir yolcuyum ben.
Cana yoldaş saydığım her şeyin arkasından
Bakakalıp yokuşa akamayan suyum ben.
Her âşinâ selamsız gelip geçiyor geri;
Gerilerden gelenler savuşuyor durmadan.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta