Gerçek, umduklarımız değil, yaşadıklarımızdır.
Issız, sessiz, sınırsız bir çölün ortasından
Uzayan yolda giden yalnız bir yolcuyum ben.
Cana yoldaş saydığım her şeyin arkasından
Bakakalıp yokuşa akamayan suyum ben.
Her âşinâ selamsız gelip geçiyor geri;
Gerilerden gelenler savuşuyor durmadan.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta