Kendimle kavgam hiç bitmez Pazar gün
kırar geçiririz birbirimizi, kafa, göz, burun,
el ense tutar, dağıtır, yere yatırırız yüzükoyun,
sırtüstü her bir yana savruluruz,
sonra da barışırız Pazartesi gün
ve yalnızlığımdan azıcık uzaklaşmış olurum
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta