Kendimle kavgam hiç bitmez Pazar gün
kırar geçiririz birbirimizi, kafa, göz, burun,
el ense tutar, dağıtır, yere yatırırız yüzükoyun,
sırtüstü her bir yana savruluruz,
sonra da barışırız Pazartesi gün
ve yalnızlığımdan azıcık uzaklaşmış olurum
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta