Ömrün vazgeçiş evresinde insan yalnız kalmanın lütufkar ve cömert yüzüyle tanışıyor.
Sükut ve yalnızlık ne güzel bir yeni varoluş
Uğruna adaklar adayıp gözlerinde kaybolma
Elinde tutup nereye olursa gidip geri dönmemek
Bütün dünyayı içimizdeki titrek bir tınıya feda etmenin
Karşılığı olmayan bir hayal kırıklığına büründüğüne şahit olduğumuz gün
Mezara gömülürken başımızın tahtaya çarpmasından
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta