Her insan ömründe en az bir kere yalnızlığı yaşamıştır, yalnız kalmıştır. Ama öyle sıradan bir yalnızlık değil, adam gibi bir yalnızlık..
Çevrenizde eşiniz, dostunuz, arkadaşlarınız vardır. Işıl ışıl parıldarlar, gözlerinizi kamaştırırlar bazen, bazen de yüreğinize, üşümesin diye yorgan oluverirler sözleriye, gözleriyle..
Siz ay gibisinizdir.. Çevrenizde, yörüngenizde yıldızlarınız vardır ve tabi gezegenleriniz kendinize yakın bildiğiniz. Çevrenizdeki yıldızlarla iyi geçinirken yörüngenize yeni yıldızlar, yeni yeni arkadaşlar da katılır. Değişim ve gelişime açık olduğunuz sürece bu böyle devam eder..
Değişim ve gelişim düşünceniz yoksa ve sadece körü körüne çevrenizdekilerle yetiniyorsanız kusura bakmayın kendinizi yalnızlığa mahkum etmişsiniz demektir..
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta