Istanbul Bakirkoy 7Aralik
yalnızlık üşütüyor
kalabalık yalnızlığı doğuruyor
camda buğu birikiyor geceden
adımımı içeri alıyorum ama içeri hâlâ dışarısı gibi soğuk
çay ısınıyor derken susuyor
saat tıkırdamayı bırakıp nefesimi dinliyor
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta