Yalnızlık Gurbet ve Ölüm Şiiri - Ali Havan

Yalnızlığa seslendim "kaderindir çek" dedi
"Her insan yalnız yürür eceline tek" dedi
"Keder yolunu gözler birbirine ek" dedi
Her vapur kalkışında her trende acı zil
Yalnızlık içimizde erişilmeyen menzil

Vuslat, çile ipiyle atılan zorlu düğüm
İçimde depreşen şey çözülmeyen kördüğüm
Hüzün, keder tığıyla nakış nakış ördüğüm
Hasretin kök salarken gurbet yol üstü durak
Doludizgin koşmakta kedere doğru Burak

Ahengini yitiren ses boğuk renkler silik
Yol arar puslu gözler keskin bakışlar delik
Zaman akrep kıskacı bir köşede sessizlik
Hayat tek perde oyun sadece iki bölüm
El ayak çekilince kapıyı çalar ölüm

Zaman engin dağları kederinden inletir
Münzevi gecelerde kâinatı dinletir
Hoyrat rüzgârlar eser tüm şehri serinletir
Kar beklediğim dağlar peçelenir sis ile
Kasvetli gecelerim tükenir yeis ile

Yollar keskin bir bıçak aşılmaz zorlu eşik
Hasret kundakta büyür zamanı sallar beşik
Gelgitleri yaşayan hayaller delik deşik
Acılar başköşede ekmeğimde aşımda
Vuslat dört mevsim uzak gurbet yanı başımda
Elâzığ/1999