Dinleyin dostlar bu hasretlik çok zormuş
Adeta insanın içerisini boşaltıyormuş
Sevdiğini kaybeden ayakta duramıyormuş
Bu dünyada sanki hiç de yaşamıyormuş
Çoluk çocuk varmış önemli değil bunlar
Bacı kardeş hepsi kendi halinde yaşıyorlar
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Kimse kimsenin beyninden geçenleri bilemez
Boş ver unut dendinmi istediğinden vazgeçiremez
Bu insanın içidir sen ben o bunu kimse bilemez
Dilin vazgeçtim dese bile gönül bundan vazgeçmez
çok haklısınız gönül demiyor ne yazıkki kutlarım saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta